Mijn verhaal situeert zich op mijn werkveld. Onlangs ben ik begonnen met een ‘nieuwe’ nog niet bestaande job in het ziekenhuis. Omdat dit in een opstartfase zit heb ik nog onvoldoende patiënten die op consultatie komen. Dit brengt twijfel, onzekerheid, spanning en het vraagt veel energie om erin te blijven geloven of het wel echt iets is voor mij.

Door de oefeningen van gronding kan ik de moeilijke, negatieve energie van twijfel, onzekerheid, spanning… afvoeren, daarbij voel ik mijn voeten goed vast op de grond staan waardoor ik deze dingen die me vastzetten kan loslaten, kan afvoeren. Dit brengt ontspanning in mijn lichaam en zo krijg ik de ruimte om een keuze te maken die me helpt te geloven in mezelf en in het project. Dit brengt meer energie, waardoor ik mezelf meer durf neer te zetten, te positioneren via de yanggronding met het vertrouwen van de yin-gronding dat het veilig is.

Mijn verantwoordelijke die me deze kans gaf is ondertussen er niet meer, waardoor ik deze steun mis. Ik word op mezelf teruggeworpen en moet nu de regie in eigen handen nemen. En voel me precies als een ‘zelfstandige’ aan het werk in het ziekenhuis terwijl ik in loondienst werk. Het is uit mijn comfortzone komen….hmm.

Door bewustwording van mijn 3 centra namelijk hoofd, hart en buik en deze te verkennen via energetische oefeningen merk ik welk centrum meer aandacht nodig heeft. Door daar meer balans in te brengen d.w.z. centeren en aligneren kan ik beter mijn positie innemen en de regie in eigen handen nemen. Oefening baart kunst.